De keukenkast bestaat uit 2 delen : het corpus en het front.
- Onder corpus dient men alles buiten de keukendeur (het “front”) te verstaan. Het corpus (Latijn voor lichaam) is dus de eigenlijke kast en wordt traditioneel uitgevoerd in spaanderplaat, afgewerkt met een kunststof laag (= melamine). Naargelang het land van herkomst van de fabrikant van de kast zijn variaties in dikte van de platen mogelijk. De Italiaanse keuken heeft zo een corpus van 19 mm dik; de Duitse keuken daarentegen moet het stellen met een dikte van 16 mm; de Belgische, tot slot, kiest voor het compromis met een dikte van 18 mm.
- Of het nu gaat om een contemporaine, klassieke of rustieke keuken, het zijn de fronten die het uizicht van de keuken bepalen. Sedert enkele jaren worden er wel een aantal corpuskleuren aangeboden om een mooie combinatie met het front te verkrijgen. Eventueel wordt een zichtbare zijwand in dezelfde kleur als het front aangebracht. De kastdeur of het front van haar kant biedt een ondenkbaar aantal mogelijkheden door variaties in kleur en materialen en is samengesteld uit het basisvlak, de eigenlijke deur, waarop een afwerkingslaag geperst of aangebracht wordt.
Een keuken met grepen of een greeploze keuken?
Er zijn twee soorten keukens:
De conventionele keuken met alle mogelijke vormen van deurgrepen, zowel ingefreesde als op de deur gemonteerde.
De tweede soort is de greeploze keuken.
Deze hebben een andere opbouw. Hier gaat men tussen de deuren onderling en tussen deur en werkvlak een opening laten. Achter deze gleuf plaatst men een hol profiel wat toelaat de deur of lade zelf vast te nemen om ze te openen.
Dit keukenmodel vergt een heel andere opbouw en een veel kritischer keuze van de deurmaten en combinaties.keuken met greeploze keukenkasten
De opbouw van een greeploze kast
Net als de kasten in de conventionele keuken zijn greeploze kasten opgebouwd uit twee zijwanden (1), een bodem (2), twee tussenregels (4) en een inspringende rug (3).
Het speciale aan de greeploze kast is de uitsparing in de zijkant (6) om de handgreep (5) te plaatsen. De plaats van de uitsparing is bepaald door het aantal en de grootte van de deurpanelen. Het komt er bij de planning van deze keukens vooral op aan om een mooi lijnenspel met de greeplijsten te bekomen en toch een optimale indeling van de keuken te bereiken.
De echte keukenspecialisten slagen hier meestal wonderwel in en bereiken dan zowel optisch als praktisch een optimaal gebruiksvriendelijke keuken.
Vooral naar onderhoud is dit een zeer dankbaar model. Bij de greeploze keuken worden de zijkanten meestal afgewerkt door een opzetzijde (3) naast de eindkast te plaatsen waartegen de greeplijst (2) dan stopt.
Bij eilanden kan de buitenhoek rondom ook gevormd worden zoals rechts op de afbeelding, door de greeplijst in verstek de hoek om te laten gaan en een deurpaneel (1) tegen de zijwand te plaatsen. Dit laatste geeft een zeer mooi effect bij grotere eilanden.
Enkele tijd geleden was één van de problemen, bij de greeploze keuken, nog het inbouwen van een tweedeurs koelkast. Een oplossing voor dit probleem is nu geboden door het gebruik van verticale greeplijsten. De zijkant van de kast wordt vooraan uitgefreesd en men plaatst daarin de greeplijst, zodoende kan men de deur aan de zijkant grijpen om ze te openen. Men kan de zijde eventueel bij de ene kast links en bij de andere rechts uithalen om zo beide kasten aan de zijkant te openen.
Bij de greeploze kasten gaat men meestal ook de corpus dieper maken zodat de deur maar enkele millimeters dieper ligt dan de voorzijde van het werkvlak. Hierdoor is de bovenrand van de deur makkelijker bereikbaar om te openen.
systemen van greeploze bovenkastBij de bovenkasten past men twee manieren toe om ze greeploos te openen.
In het eerste geval laat men de deur eenvoudig 1 a 2 cm onder de corpus uitsteken om zo de deur te openen (1).
In het tweede geval maakt men de bodem van de bovenkast minder diep om zo de deur te kunnen openen. Bij vele keukens is deze opening dan voorzien van een hol profiel teneinde een greep te behouden en toch de kast stofdicht te maken (2).
Als een eventueel derde optie is het Tip-on systeem te gebruiken. Door een lichte druk op de deur gaat deze zich enkele centimeter openen, genoeg om er met de vinger achter te kunnen om ze verder te openen. Bij deze optie kan men een normale bovenkast gebruiken mits aanpassing van de scharnieren en het plaatsen van een Tip-on systeem. Dit principe wordt veel gebruikt in de auto-industrie om allerlei vakjes en kleppen te openen.
Gedaan met slaande deuren dankzij de demping
Op de deuren is meestal ook een demping te verkrijgen die het zacht sluiten van de deur verzekerd. Dit kan een eenvoudig rubberen dopje zijn dat op de deur geplaatst wordt om deze bij het sluiten lichtjes te dempen. Er zijn zelfs merken die in de volledige voorzijde van het corpus een dempende rubberband integreren die de deur rondom opvangt en de kast hermetisch afsluit (moeilijk in onderhoud).
Tenslotte hebben we een aantal systemen die we kunnen toepassen op de scharnier of scharnierarm, of systemen die een demper infrezen in de corpus. De systemen hiervoor variëren sterk naargelang de fabrikant van de dempers, maar voldoen meestal allen aan het gestelde doel: “geen slaande deuren meer”.
